“Internationaal werken was een verrijking in mijn leven”, vertelt Jannie Minnema, MD European Operations bij FarmTrace, een software bedrijf in de agritech, en VHTO Leading Lady. “Maar ook de mensen die ik gaandeweg heb mogen ontmoeten en de diverse werkzaamheden die ik heb verricht. Leading Lady zijn bij VHTO en samen met anderen iets neerzetten vind ik het mooist aan mijn loopbaancarrière. En ik gun iedereen, maar met name ook meiden van nu, ook het plezier van werken in en met IT.”
Als kind wist Minnema niet zo goed wat ze wou worden. Geïnspireerd door haar basisschooldocenten dacht Minnema ook dit beroep te willen vervullen, maar eenmaal op de middelbare school was ze toch niet meer zo overtuigd van dit idee. Ze volgde uit nieuwsgierigheid extra lessen computers programmeren na schooltijd. “Het programmeren deed je toen met cassettebandjes en ik vond het heel leuk”, vertelt Minnema. “Er waren toentertijd alleen nog niet zo veel mogelijkheden met techniek zoals dit nu wel het geval is.” En omdat ze zich breed wou oriënteren en graag internationaal wou werken koos ze ervoor om Business Administrations te studeren. Haar natuurlijke interesse in techniek heeft ze echter nooit losgelaten. Zo gaf ze na haar studie, IT-les in Dubai, waarna ze binnenrolde bij Oracle University in Amerika. Hier ontwikkelde ze de allereerste computer-based trainingen voor applicaties en heeft ze bij Oracle allerlei werkzaamheden verricht van software tot hardware en van onderwijs tot innovatie. In deze periode merkte ze op hoe anders de werkcultuur was vergeleken met Nederland. “De werkcultuur in Amerika en Nederland is heel anders. In Amerika was het werken, werken, werken en dan leef je nog. In Nederland heb je leven en je werk. Ik denk dat veel mensen in Nederland niet genoeg stilstaan bij hoe goed alles over het algemeen is geregeld in Nederland. Het is misschien niet perfect, maar het is meestal beter dan veel andere landen.” Toen ze voor de keuze stond om in Amerika te blijven of terug naar Nederland te verhuizen, was voor haar duidelijk dat ze samen met haar gezin weer in Nederland wilde wonen.
Grenzen aangeven
Voor Minnema is ‘nee’ zeggen iets dat ze heeft moeten leren. Haar motto luidt nu dan ook: ‘Hartstikke leuk, maar iets erin, dan moet er ook iets uit.” Ze vertelt: “Iedereen heeft naast werk andere verantwoordelijkheden naar zichzelf en de omgeving toe. Ik heb bijvoorbeeld mijn kinderen en mijn eigen gezondheid. Het is belangrijk om deze duidelijk voor jezelf te hebben en je af te vragen welke verantwoordelijkheden echt bovenaan staan. Op de hoogste zeg je dan ja en bij de andere moet je keuzes maken. Ik heb geen moment getwijfeld over of ik wilde blijven werken toen ik mijn kinderen kreeg. Ik was erg tevreden met mijn werk en haalde veel plezier eruit. Wel had ik met mezelf afgesproken dat mijn eigen gezondheid en die van mijn gezin voorrang hebben. Als het daar niet goed mee gaat, trek ik de stekker eruit.”
Dicht bij jezelf blijven
“Niets blijft altijd hetzelfde. Als je lang op een plek bent is het heel makkelijk om mee te schipperen met je huidige omgeving en zo onopgemerkt ergens terecht te komen waar je je niet thuis voelt.” Terugkijkende naar het begin van haar loopbaancarrière vindt Minnema daarom ook dat ze zichzelf tekort heeft gedaan door haar eigen tijd niet altijd te prioriteren om bewust nieuwe dingen te leren en bestaande vaardigheden verder te ontwikkelen. “Ik neem nu 1 á 2 dagen per week de tijd om nieuwe vaardigheden en kennis op te doen”, vertelt Minnema.
Wat haar geholpen heeft is het hebben van een ijkpunt, elke drie jaar ongeveer, waarbij ze nagaat of ze nog gelukkig is met haar werkleven en of dit nog bij haar past. Dit kan soms lastig zijn om voor jezelf achter te komen. Wat Minnema deed om dit in kaart te brengen is het bekijken van vacatures om te zien wat de nieuwe mogelijkheden zijn. “Vergelijkingsmateriaal is heel waardevol om je eigen ambities scherp te krijgen”, zegt Minnema. Ook raadt ze aan om te praten met anderen, zoals collega’s en managers wanneer je niet zeker bent over wat je wilt. “Als je je niet op je plek voelt in je huidige werkpositie kan je door te praten met collega’s en managers inzicht krijgen in wat dan wel bij je past. Geen bedrijf blijft voor altijd hetzelfde en jij ook niet. Als je langer bij een organisatie werkt, en blijft doen wat bij jou past kan je meer impact maken en beter worden in wat je doet.”
Wat haar ook heeft geholpen met het maken van keuzes is een oefening die ze tijdens een workshop kreeg. Ze kreeg de opdracht haar leven in stukjes te knippen en daarin de rode draad te vinden. Hier kwam ze achter dat onderwijs, innovatie en technologie voor haar belangrijke thema’s zijn, waar ze in haar loopbaan altijd wat mee deed. “Ik zie dit als mijn driehoek. Ik ben mij bewuster geworden van mijn natuurlijke interesse tijdens de workshop en pas dit inzicht nog vaak toe.
Carrièreswitch
Na twintig jaar bij Oracle te hebben gewerkt ging ze richting de financiële sector. Ze ging als CIO aan de slag bij MN Services, ze heeft daar de “andere kant van IT-leren kennen”, en door de komst van het COVID-19 virus werd het gevoel iets te willen doen met meer maatschappelijk impact versterkt. “Pensioenen zijn maatschappelijk gezien belangrijk, maar voedsel is een basisbehoefte waar we vroeger, en ook nu nog altijd op zullen terugvallen voor bestaanszekerheid. Dit werd extra duidelijk door de pandemie, maar ook nu met de oorlog in Oekraïne.” Met de stap naar agri-tech bij FarmTrace als Managing Director European Operations, kan ze maatschappelijk impact maken in combinatie met haar passie voor techniek, onderwijs en innovatie.
Wat Minnema aan anderen wilt meegeven: “IT is fun en er zijn zoveel mogelijkheden. Durf te doen. Sta open voor dingen, en blijf leren en innoveren. Als je niks doet ga je achteruit en wat is erger? Het niet proberen of met je hoofd misschien tegen het plafond aankomen, maar wel op zijn minst weten wat de mogelijkheden zijn. En gebruik data voor inzicht en afweging.” Ze vertelt: “Een tijd terug was een van mijn kinderen heel erg gespannen voor een toets. Ik heb toen meegekeken en vroeg wat het ergste en wat het beste was wat er kon gebeuren. We hebben vervolgens het gemiddelde voor het vak uitgerekend en kwamen tot de conclusie dat met een tien het gemiddelde met een paar decimalen omhoog zou gaan en met een één er nog steeds een ruim voldoende op het rapport zou staan. De data gaf inzicht en bracht dingen in perspectief.”
Door Skylar Liu